Mbo’ers worden nog steeds laagopgeleiden genoemd
We werken ons rot. Intensief werken we aan het plannen van interviews en filmafspraken. We doen ons huiswerk in de vorm van opdrachten, research, presentaties in elkaar zetten en naar een stageplaats zoeken. Met onze vingers op een toetsenbord tikken we onze dagen weg. We overleven de drukke schooldagen en werken vervolgens nog onderweg naar huis in het openbaar vervoer. Sommige hebben er nog een bijbaantje naast en werken zich helemaal uit de naad. Door de chaotische lessen heen- die elke student wel herkend- blijven we staande omdat we werken naar één doel: een Mbo 4 diploma.
Met dit diploma op zak kun je meteen een carrière opbouwen. Beter ook, want je hebt net de meest stressvolle jaren van je jonge leven achter de rug. Toch worden we tot op de dag van vandaag nog steeds naar ons gerefereerd als ‘laagopgeleiden’. Ja, we hebben geen hoorcolleges van uren lang zitten en aantekeningen maken. We hebben ook minder huiswerk waarbij we de boeken in moeten duiken. En individueel werken doen we met meer moeite. Echter geloof ik niet dat Mbo’ers lager staan dan studenten aan het Hbo of Wo. We worden gewoon anders opgeleid voor verschillende vakgebieden.
Nu ben ik met mijn Mbo-opleiding begonnen toen het gat tussen de Mbo’ers en de Hbo’ers en universitaire studenten niet zo groot was dan eerdere jaren. Toen ik begon was ik namelijk wel een student, en geen deelnemer. Ik kreeg wel studiefinanciering voor mijn treinkosten en kan meegenieten van studentenkorting. En daar ben ik al super blij mee.
De verschillen zijn daarentegen nog steeds te vinden, Mbo’ers krijgen vaak minder stagevergoeding dan hun collega’s van het Hbo of krijgen zelfs niks betaald. Dit was recentelijk ook in het nieuws.
Wanneer ik iemand vertel dat ik een Mbo-opleiding doe, wordt er op neergekeken. Mensen weten niet echt wat het inhoud en hebben vooral negatieve stereotypes in hun hoofd. Dat is nergens voor nodig. Elke student bouwt gewoonweg individueel een eigen carrière op.
Auteur: Sandra Pauëlsen